Yeşil Kumbara Projesi sürdürülebilirlik ve buna hizmet edecek argümanların üretimine yönelik bir altyapı üzerine kurgulanmıştır.

Projemiz sürdürülebilir bir dünyada yeşil ekonomiye artılar sunan bir çalışmadır. Atıkların kaynağında doğru ayrıştırılmasına yönelik ürünlerin yerel yönetimler, STK’lar ve çevreye duyarlı markaların sponsorluklarında üretimi, hane ve iş yerlerine sağlıklı dağıtımı ve bu ürünlerde atıkların doğru tasnifini temel alan konseptimiz hammadde ve enerji israfı ve çevre kirliliği konularında alternatif yöntemler sunmaktadır.

Hane halkı ve kamusal yaşamın içindeki tüm bireylerin bilinçlendirilmesi ve yerel yönetimlerin proje kapsamındaki çalışmaları ile eşgüdümlü olarak sürece dahil edilmesini amaçlayan projemizde öncelikle ambalajın doğru tanımlanması ve geri kazanımı amaçlanmaktadır.
Gündelik hayatta kullanılan ürünlerin boş ambalajlarının oluşturduğu ambalaj atıkları, evsel atıklara örnektir. Marketler ve diğer satış noktaları, alış veriş merkezleri ambalaj atığı oluşturdukları için büyük ölçekli ambalaj atığı üreticisi sayılmaktadır. Bunların yanı sıra, tüm işyerleri, okullar, hastaneler, kamu kurumları da ambalaj üreticileridir. Önemli olan bu üretici birimlerin doğru yönlendirilebilmesidir.
En büyük katı atık üreticisi birim olan harelerdeki atıkları, gıda, temizlik ürünleri ambalajları, süt ve meyve suyu kutuları, cam veya plastik şişeler, konserve, salça, bal veya reçellerin cam kavanozları, teneke ve metal konserve kutuları, alüminyum içecek kutuları vb olarak örneklendirebiliriz. Ambalaj atıklarını geri kazanmak için, çöplerden (organik atıklar ve geri dönüşemeyen diğer atıklar) ayrı biriktirmemiz ve Yeşil Kumbara Atık Ünitelerine atmamız yeterlidir.
Uygulamada en verimli metod 5’li atık ünitelerinde ayrıştırmadır. Evsel atıkları (veya iş ortamı atıklarını) en basit haliyle organik atıklar (tüm atık besinler, meyva/sebze kabukları ve içleri, yemek fazlaları vb atıklar) ve katı atıklar (kağıt, plastik, metal, cam, süt kutusu vb ambalajlar) olarak ikiye tasnif edip kendileri için ayrılmış Yeşil Kumbara Atık Ünitesine ayrı ayrı koyarak yapabiliriz. Bu metodun üzerine çıkmak istiyorsak yukarıda bahsettiğimiz beşli ünite ile (kağıt ve karton atıklar/plastik ve türevleri/kompozit kutu ve ambalajlar/metal ambalajlar/cam atıklar) Yeşil Kumbara Atık Ünitesine koyarak tasnif ederek yüksek verim alabiliriz. Bu ambalajların bir besin ile teması söz konusu ise durulayıp kuruması için kısa bir süre bırakıp akabinde geri dönüşüme koyulması verimi maksimum düzeyde tutar.
Yeşil Kumbara ürünleri kullanıcılarının tamamı eş zamanlı olarak yeşil tüketicidirler. Başta ambalajlar olmak üzere evsel atıkları kaynağında doğru metodlarla ayrıştıran herkes yeşil tüketime de artı değer katmaktadır.
Yeşil Kumbara Projemiz ile, atıkların kaynağında doğru ayrıştırılması ve Geri Dönüşüme (Yeşil Ekonomiye) kazandırılmasına yönelik bir yol haritası çiziyoruz.
Böylece; Sürdürülebilir, Geri Dönüşebilir, Yeşil Ekonomi odaklı bir konsept ile toplumsal bilinç oluşumu artırılarak paralelinde yerel yönetimlerin atıkların toplanmasında efektif kaynak kullanımının sağlanması ve ilgili STK’lar ve akademik çevrenin bu konsepti anlatımı ile hem yaşanabilir bir ülkeye sahip olmak hem de geri dönüşüm ekonomisinden elde edilecek kaynakların milli gelire sunacağı artıları değerlendirmek şanslarına sahip olacağız.
Kaynağında doğru ayrıştırma ile elde edinilen geri dönüşüm malzemeleri yeniden üretimde kullanılıyor. Bu durumda üçlü kazanım söz konusu oluyor.
Birincil kazanım, hammadde israfına yönelik. Ardından, atıkların çöp vb şekilde doğada bırakılmasının yarattığı çevresel etkinin azaltılması geliyor. Üçüncü olarak da, hammaddeden üretim ile geri dönüşümden üretim arasındaki enerji tasarrufu geliyor.

Atıkların Çöpe Atılmasının Olumsuz Etkileri Nelerdir?

  • Ülkemizde; tüketim sonucu oluşan atıkların ağırlıkça %15’i, hacimce %35’i ambalaj atıklarından oluşmaktadır ve bu atıkların geri dönüşüme ulaşmaması milyonlarca ton zararlı çöpün doğaya bırakılmasıdır.
  • Yüzlerce yıl doğada kalan plastik atıklar, bir plastik çöp dağı oluşturarak iklim değişikliğinin geri dönülemez eşiğine bizi bir adım daha yaklaştırıyor.
  • Türkiye’de yıllık yaklaşık 31 milyon ton atık üretiliyor, bu miktarın yaklaşık 3 milyon 900 bin tonun ambalaj atığı oluşturuyor. Bu atıkların sadece %50-60’ı geri dönüşümde kullanılabiliyor.
  • Bir cam şişe doğada 4.000 yıl, plastik 1.000 yıl, çiklet 5 yıl, metal içecek kutusu 10 ila 100 yıl, sigara filtresi 2 yıl varlığını sürdürüyor.
  • İnsanların birbirlerine gönderdiği mektupların % 44 ‘ü okunmamaktadır.
  • Yalnızca 100.000 aile gereksiz yazışmayı durdurursa, her yıl 150.000 ağaç kesilmekten kurtulacaktır.
  • Bir insan, ömrünün 8 ayını, gereksiz yazışma zarflarını açarak geçirmektedir.
  • Bir büro elemanı yılda, 81 kilo yüksek vasıflı kağıdı çöpe atmaktadır.

Geri Dönüşüm İle Neler Kazanırız?

  • Geri dönüştürülen 1 ton cam atık ile 100 litre petrol tasarrufu sağlanır.
  • Bir ton kullanılmış kağıt, geri kazanıldığında 16 adetçam ağacının, bir ton kullanılmış gazete kâğıdı kullanıldığında ise 8 adet çam ağacının kesilmesi önlenmiş olacaktır.
  • Kağıdın geri dönüşümde kullanımı %50 oranında enerji, %45 oranında su tasarrufu sağlanır.
  • Alüminyum kutunun geri dönüşümündeki enerji tasarrufu %95’dir.
  • Plastik ambalaj ve atıklarının geri dönüşümünden, elyaf içeren tekstil ürünleri, atık su boruları ve marley gibi malzemeler üretilir.
  • Kompozit ambalaj atıklarının geri dönüşümünden, karton koliler, yalıtım malzemeleri ve mobilya gibi ürünler üretilir.
  • Doğal kaynaklarımızı korur yanı sıra nitelikli atıkları geri dönüştürmek sureti ile doğal kaynakların verimli olarak kullanılmasını sağlarız.
  • Hammaddenin azalması ve doğal kaynakların hızla tükenmesini frenleyerek ekonomi üzerinde artı değer yaratır.
  • Enerji tüketimi azalacağı için bu konudaki dışa bağımlılığımızı azaltır.